Published 17 χρόνια πριν in Rock
Απαγωγή του χθες..
- 594
- 0
- 0
- 0
- 3
- 0
Στίχοι
Με φτερά τσαλακωμένα, προσπαθώ να υψωθώ. Ειν’τα μάτια μου βρεγμένα, κάθε δάκρυ μου αγαπώ.. Το μυαλό σκοτεινιασμένο, το δωμάτιο φωτεινό. Κάθε σκέψη πεπρωμένο, στης ζωής τον πηγαιμό.. Κι όλα αυτά τα νιώθω εγώ..Γιατί λείπεις από δω..Δε ξέρω αν φταίω αν φταίς,αν μείνω άλλο στη γη..Ξέρω πως φέρνω εδώ το χθες,Με μια απαγωγή.. Η ζωή μου αλυσίδα, λείπει κρίκος βασικός. Όταν έφυγες το είδα, μακριά σου είμαι θνητός.. Με κοιτάει μια χαραμάδα, φως μου ρίχνει μια γραμμή. Εγω τη βλέπω σαν χαράδρα Και η καρδιά φωνάζει μη.. Μια απαγωγή,που σε κάνει αθώο αντί ένοχο..
Σε ευχαριστώ καλέ μου, έχεις μάτι αετήσιο και ωραίο ράμφος. Σου εύχομαι ολόψυχα κάποια μέρα να φτάσεις κι εσύ σε αυτό το υψηλό επίπεδο γραφής. Σ' ωραίος ρε!!! γκρρρρρρ...αντε γεια
Καταπληκτικό το "Με μοιάζουμε, μα υπάρχουμε". Μου άρεσε πάρα πολύ. Έχει πολύ μεγάλο νόημα. Γράφεις υπέροχα, το κάθε σου γραπτό είναι από μόνο του αριστουργηματικό. Καλή συνέχεια Βαγγέλη μου και καλή επιτυχία σ' ό,τι κι αν κάνεις.
Καλώς ήρθες φίλε μου κι εδώ… Ιδιαίτερης γραφής κι ευαισθησίας οι στίχοι σου… Τα δύο δείγματα που ανέβασες μου άρεσαν… Καλή συνέχεια στα μονοπάτια της στιχουργικής…